As most of you know, as a student, I used to work for
Sel in his tree nursery, toiling away and developing green fingers, while picking up many useful skills. It was a unique and truely positive experience. Here at Tohoku University in Sendai, they do some tree nursing too, but on an even larger scale. Our campus,
Aobayama, will double in size in the next five years and get a connection to the Sendai subway. Instead of chopping down all the trees, they are moving them, one by one.
Zoals de meeste onder jullie weten, heb ik als student lange tijd voor
Sel gewerkt in zijn boomkwekerij. Het was soms hard werken, maar ik heb er groene vingers en vele nuttige skills aan overgehouden. In ieder geval was het een unieke en postieve ervaring. Tohoku University is ook aan het bomen kweken geslagen, maar op nog grotere schaal. Onze campus,
Aoboyama, wordt verdubbeld in grootte in de volgende vijf jaar en krijgt een verbinding met de metro van Sendai. In plaats van alle bomen te kappen, worden ze één voor één verhuisd.
Here, they use jute cloth to wrap the clod of the tree. At Sel's, we used acryl cloth mostly, but also jute occasionally. Instead of rope, we used a steel wire net to give the clod extra sturdiness. Ah... the memories!
Hier gebruiken ze jutte doeken om de kluit van de boom in te wikkelen. Bij Sel gebruikten we meestal acryl doeken, maar soms ook jutte. In plaats van touw, gebruikten wij een stalen net om de kluit extra stevigheid te geven. En maar aandraaien! Ah... mooie herinneringen!
